វឌ្ឍនភាពនៃការអនុវត្តគម្រោងកម្មវិធីទី១២៖ គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ផលិតកម្មចិញ្ចឹមគោ តាមរយ:ការកែលម្អពូជ
វឌ្ឍនភាពនៃការអនុវត្តគម្រោងកម្មវិធីទី១២៖ គម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ផលិតកម្មចិញ្ចឹមគោ តាមរយ:ការកែលម្អពូជ ដោយធ្វើការជ្រើសរើស និងបង្កាត់ពូជតាមបែបសិប្បនិម្មិត ដែលគាំទ្រដោយទីភ្នាក់ងារថាមពលអាតូមិចអន្តរជាតិ (International Atomic Energy Agency, IAEA)ការបង្កាត់សិប្បនិម្មិតគោ-ក្របី (Artificial Insemination, AI) គឺជាបច្ចេកទេសមួយដែលត្រូវបានគេអនុវត្តជាសកលក្នុងឧស្សាហកម្មចិញ្ចឹមគោយកសាច់ និងទឹកដោះ ដោយសារបច្ចេកទេសនេះបានផ្តល់ផលប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជា៖ បង្កើនចំនួនសត្វបានច្រើន និងលឿន (កូនគោកើតមួយឆ្នាំ១ក្បាល) រីកសាយភាពពូជគោល្អបានទូលំទូលាយ សុវត្ថិភាពក្នុងអំឡុងពេលប្រតិបត្តិ កាត់បន្ថយ និងគ្រប់គ្រងការឆ្លងជំងឺសត្វ (ពីបា ទៅមេ) ការបង្កាត់មានប្រសិទ្ធភាព (អត្រាជាប់ខ្ពស់) ម្ចាស់សត្វអាចធ្វើកំណត់ហេតុបានច្បាស់ (ថ្ងៃបង្កាត់ និងថ្ងៃកើតកូន) កែលម្អពូជ និងសេនេទិកបានទូលំទូលាយ ចំណេញពេល និងងាយស្រួលក្នុងការដឹកជញ្ជូនទឹកមេជីវិត។ នៅឆ្នាំ២០០៦ ក្រោមជំនួយគាំទ្ររបស់សហភាពអឺរ៉ុប គម្រោងកម្មវិធីបង្កាត់សិប្បនិម្មិតគោក៏បានលេចចេញជារូបរាងដំបូងបំផុតនៅខេត្តពោធិ៍សាត់ បន្ទាប់មកទៀតនៅខេត្តតាកែវ និងបណ្តាខេត្តផ្សេងៗទៀតជាបន្តបន្ទាប់។ ក្នុងអំឡុងពេលនោះ កម្មវិធីបានប្រើប្រាស់ទឹកមេជីវិតបង្កកទិញមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងប្រទេសអូស្ត្រាលីដូចជាពូជគោ ស៊ីមប្រា និងសាន់តា ពូជប្រាម៉ាន់ ពូជស៊ីម៉េនតែល លីមុយស៊ីន និងពូជនាំចូលពីប្រទេសជិតខាងផងដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា ការអនុវត្តបច្ចេកទេសបង្កាត់សិប្បនិម្មិតនេះនៅមានកម្រិត ដោយសារខ្វះអ្នកបច្ចេកទេស និងសមត្ថភាពក៏នៅមានកម្រិត ខ្វះថវិកាក្នុងការផលិត ឬទិញទឹកអាហ្សូត […]
